Villiaumit to rzadki minerał z gromady halogenków będący krystalicznym fluorkiem sodu (NaF). Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego podróżnika i kolekcjonera minerałów Maxime'a Villiaume'a, który jako pierwszy opisał ten minerał. Villiaumit krystalizuje w układzie regularnym jednak bardzo rzadko tworzy kryształy. Zwykle występuje w skupieniach ziarnistych. Barwa czerwona, karminowa lub ciemnowiśniowa. Zabarwienie villiaumitu jest spowodowane defektami sieci krystalicznej, które są efektem oddziaływania promieniowania jonizującego. Ogrzewany do temperatury 300 °C staje się bezbarwny, również bezbarwne są sztucznie otrzymane kryształy fluorku sodu. Twardosć villiaumitu w skali Mohsa wynosi 2. Jest rozpuszczalny w wodzie.  Wystepuje głównie jako składnik sjenitów nefelinowych.