Cerusyt to rzadki minerał ołowiu z grupy węglanów. Nazwa pochodzi od greckiego keros - "wosk" lub łacińskiego cereus - "o barwie wosku" lub cerrusa - "biały ołów". Dobrze wykształcone kryształy spotykane są w druzach. Spotykany jest też w formie naskorupień. Cerusyt często tworzy zbliźniaczenia. Czasami zawiera znaczne ilości srebra. W świetle ultrafioletowym wykazuje niebieską fluorescencję. Powstaje w strefach utleniania kruszców ołowiu (głównie galeny), w obecności węglanów, pod wpływem wody zawierającej dwutlenek węgla. Cerusyt powstaje też na hałdach starych kopalń kruszcowych.